Proszę czuć się swobodnie. Proszę zwracać się do mnie po imieniu. Federico. - Dobrze, Federico - zgodziła się Pia, choć nadal nie potrafiła się rozluźnić. W dodatku książę wciąż był bardzo oficjalny. Ale skoro nalega, to proszę bardzo. Poza tym jego imię wymawia się bardzo przyjemnie. Federico - ładnie brzmi i kojarzy się z siłą, z męskością. Idealnie pasowało do stojącego obok mężczyzny. - Zastanawia mnie, co tutaj robisz - ciągnęła. - Chyba rzadko zaglądasz do tej części pałacu. Książę uśmiechnął się, jakby nieco rozbawiony. Zrobiło jej się ciepło na sercu. - To prawda. Ale mam prezent dla księżnej Jennifer. - Federico wskazał na drugi koniec stołu. R S Pia dopiero teraz uświadomiła sobie, że książę wchodząc, położył tam książkę. Przeczytała tytuł i jej oczy zrobiły się okrągłe ze zdumienia. - „Pierwszy rok życia dziecka. Poradnik supermamy" - przeczytała na głos. - Przywiozłem tę książkę ze Stanów, kilka lat temu. Może spodoba się księżnej. Pia popatrzyła na niego dziwnie. - Nie rozumiem. Kilka lat temu Jennifer nie była w ciąży. - Nie. - Federico zawahał się. - No, to wyznam ci pewną tajemnicę. Pia uniosła brwi. - Kupiłem tę książkę dla Lucrezii, gdy była w ciąży z Arturem, ale jakoś nigdy nie znalazła czasu, żeby ją przeczytać. Chciałem kupić taką samą dla Jennifer, ale w San Rimini jej nie mieli, więc... - Federico podniósł ręce. - Chyba mnie przyłapałaś. Pia popatrzyła na książkę, potem na księcia. Uśmiechnęła się. - Prezent przechodni? W Ameryce to ostatnio bardzo popularne. Federico popatrzył na nią zaskoczony. - Naprawdę? To się zdarza? Pia powstrzymywała się od śmiechu. - Oczywiście. Nie ma się czym przejmować, Jennifer będzie zachwycona. - Nie wydasz mnie? Pia z powagą podniosła dłoń. - Obiecuję. R S - Dziękuję. - Książę odwrócił się i popatrzył na kolorowe papiery, szukając właściwego wzoru. Pia skorzystała z okazji, by mu się przyjrzeć. Był pięknym, postawnym mężczyzną, ale nie tylko. Kupił dla żony ten poradnik, a teraz chciał kupić taki sam dla Jennifer. Aż trudno w to uwierzyć. - Pani Renati? Pia oderwała wzrok od książki. - Pia, proszę.